Bovenop een terp aan de westkant van de Middelzee ontstond in de vroege middeleeuwen de woonplaats Blessum. De dorpsnaam is waarschijnlijk een combinatie van de familienaam Blessing(a) en heem (erf) dat later ‘um’ werd. Op de foto slingert boven de Mariakerk de 1,5 kilometer lange toegangsweg naar het geïsoleerde dorp dat een slordige 6 kilometer van Leeuwarden (zichtbaar aan de horizon) ligt. Blessum is door de Blessumerfeart naar het noorden ontsloten richting de Harlingertrekvaart, nu Van Harinxmakanaal.
Monniken bouwden rond 1250 een kerkje bovenop de terp. In de oudste delen van die Mariakerk zitten nog kloostermoppen uit die tijd. De oorspronkelijke zadeldaktoren werd in 1879 vervangen door een spits. Vandaag de dag is het gebouw te huur voor feesten en partijen. Op de voorgrond het rode dak van Frieslands hoogste boerderij met de leilinden omzoomde oprijlaan van Ringia State, een van de twee stinzen die Blessum had en die beide zijn gesloopt. De andere was Wissema State die aan zuidzijde van de terp stond.
bron: Leeuwarder Courant (28 augustus 2019), rubriek In Het Hart
Twee jaar lang maakte niemand gebruik van de mogelijkheid om te kunnen overnachten in de kerk van Blessum. Maar dit jaar kwamen de eersten. Ze waren onder de indruk van de rust en stilte.
Twee veldbedden staan in het gangpad van de Mariakerk met in de directe nabijheid een paar grote oude Bijbels. In deze entourage kan er sinds 2018 overnacht worden in het Blessumer kerkje. Gastvrouw Jetty van der Kamp zet er, als het nodig is, graag twee stretchers bij.
De plaatselijke commissie die het kerkje – waar zes tot acht diensten per jaar worden gehouden – beheert, meldde zich in 2018 aan voor het initiatief van Santiago aan het Wad en de Stichting Alde Fryske Tsjerken om als ‘refugio’ te dienen voor pelgrims; eenvoudige overnachtingsplekken voor wandelaars die het Jabikspaad (Jacobspad) of het Sint Odulphuspad afleggen.
Jetty van der Kamp op de veldbedden die klaar staan om pelgrims te ontvangen.
In 2018, toen het pelgrimeren richting de Friese kust extra aandacht kreeg, meldde zich niemand bij de kerk in Blessum. Van der Kamp denkt dat de overnachtingsplekken nog niet bekend genoeg waren. Ook vorig jaar bleef het gebouw ’s nachts leeg. Maar dit jaar, Van der Kamp was net terug van vakantie, meldde zich als eerste de ervaren pelgrim Ben Teunissen die een enthousiast verslag aan het dorp achterliet.
Hij schrijft: ,,De afgelopen weken in Zuid-Europese weersomstandigheden het St.Odulphuspad gewandeld. Prachtige ervaring, enthousiaste ontmoetingen en vele hoogtepunten! Beste herinnering: overnachten in het kerkje van Blessum! Fijn en veilig alternatief voor pelgrimeren in oranje gebieden… Toen het schemerde en ik mijn bed op zocht, was ik onder de indruk van de stilte en de sfeer in het kerkgebouw. Het ontbrak er nog aan dat het oude orgel plots zijn volle klanken liet horen.’’
Van der Kamp laat de keurig onderhouden begraafplaats zien en opent dan de deur. Van de gasten hoorde ze dat de beleving van de overnachting al in de hal begint.
,,Ze zijn onder de indruk van de geur en de oudheid die hier op je afkomt.’’ Dat ze daadwerkelijk in de kerk slapen en niet in een aparte ruimte, valt zeer in de smaak. ,,De rust en de stilte hier binnen. Dat wordt gewaardeerd.’’
Er is een keukentje, waar koffie of thee gezet kan worden, of eten gekookt of opgewarmd, en een toilet. Een douche zit niet in het aanbod, maar wel een ander extraatje wijst Van der Kamp buiten. Hier staat een vaste picknickbank met de minibieb en een koelkastje van het dorp. ,,Ik vertel dat ze hier de zonsondergang kunnen zien en ik heb begrepen dat alle gasten er veel gezeten hebben.’’
Na Teunissen volgde nog een wandelaar en er stond onverwacht een echtpaar op de stoep. Geen probleem, aldus Van der Kamp, hoewel het verzoek is om een overnachting 24 uur van te voren te melden. Dan kan Van der Kamp eventueel iets regelen voor ontbijt of avondeten. Er zijn dorpsgenoten bereid gevonden om de kerkslapers van een avondmaaltijd te voorzien of bij hen thuis uit te nodigen. ,,Maar echte pelgrims houden het sober. Er is nog geen vraag naar geweest. De één heeft noodles mee op om te warmen, de ander een kant-en-klare maaltijd. Of ze nemen zelf broodjes mee.’’
Veel werk heeft Van der Kamp dan ook niet van haar gasten. Het enige is dat ze deze zomer alles moet desinfecteren. De ‘hospitalero’ vindt het mooi dat het dorp op deze manier gastvrijheid kan bieden. ,,De kerk is de huiskamer van het dorp. We vergaderen er ook met dorpsbelang en de ruimte is te huur. Het is gewoon heel erg fijn dat we de kerk hiervoor kunnen gebruiken.’’ Wat haar betreft stellen meer kerken langs het Odulphuspad hun ruimte beschikbaar. ,,Wij worden geassocieerd met deze route, maar liggen er niet aan. Het zou mooi zijn als kerken langs de route gaan meedoen.’’
Omdat de kerkklok van Blessum niet slaat, is het ’s nachts ,,yn en yn stil’’ in de kerk. Het enige waar logés op moeten letten, is dat ze de deur naar de hal dichthouden. ,,Anders kunnen ze ongewild kennismaken met vleermuizen.’’
Afgelopen weken heeft een aantal pelgrims geslapen in de Mariakerk in Blessum. Van één refugio, Ben Teunissen, kregen we foto’s en tekeningen én een persoonlijk relaas. Je lees en bekijkt het hieronder.
De eerste zal (zeker niet) de laatste zijn!
“Vandaag, 7 augustus 2020, zal ik op mijn wandeling over het St.Odulphuspad overnachten in het Mariakerkje van Blessum. Als ervaren pelgrim boeide me de Brabantse monnik Odulphus die zich geroepen voelde om in de negende eeuw de inwoners van Friesland te kerstenen. Maar ook vond ik het interessant dat de stichting Alde Fryske Tsjerken samen met de stichting Santiago aan het Wad langs deze route enkele kerken heeft opengesteld en pelgrims de mogelijkheid biedt er te overnachten.
Dus contact gezocht met de ‘hospitalero’ van deze ‘refugio’ in Blessum, Jetty van der Kamp. Natuurlijk was ik van harte welkom, ik kreeg zelfs een aanmoedigingsappje om hen op te zoeken in hun tuin. Na een gezellig welkom bracht Jetty me naar het kerkgebouw, vlakbij hun huis. Het veldbed stond al klaar, de keuken, toilet zagen er pico bello uit, en buiten stond een pcknickset, waaraan ik mijn meegenomen maaltijd verorberde én dit verslag schreef. Toen het schemerde en ik mijn bed op zocht, was ik onder de indruk van de stilte en de sfeer in het kerkgebouw. Het ontbrak er nog aan dat het oude orgel plots zijn volle klanken liet horen.
Na een uitgeruste nacht trok ik er de volgende morgen vroeg weer op uit, over het prachtige St.Odulphuspad richting Wommels. Natuurlijk liet ik een goede herinnering achter in het gastenschriftje. En een bedrag dat dit alles de moeite waard maakte. Mijn enthousiaste ervaringen zal ik zeker delen met anderen, want… de eerste zal zeker niet de laatste zijn.“
Jetty van der Kamp: “Naast Ben Teunissen waren ook de andere mensen die overnacht hebben in de kerk heel tevreden en vonden het bijzonder en zijn erg enthousiast over de kerk en het dorp (en vooral de rust, ruimte en stilte).”
Privacy & Cookies: This site uses cookies. By continuing to use this website, you agree to their use.
To find out more, including how to control cookies, see here:
Cookiebeleid
Recente reacties